Κυριακή 8 Μαΐου 2011

Κάλεσμα στην Απεργία – 11 Μάη

Συναγωνιστή, συναγωνίστρια,

Είναι άραγε ετούτος ο αγώνας ο δικός μας; Είναι αυτή η γενιά που θα αποτινάξει τον ζυγό; Είναι αυτή η εποχή που θα μας δώσει την δύναμη να αναζητήσουμε και να συγκροτήσουμε το σχέδιο μας για το όραμα μας; Ή μήπως είναι η εποχή που θα μας καθηλώσει στον καναπέ για ακόμα μια δεκαετία παρακολουθώντας με αδράνεια τα παπαγαλάκια των media;
Η απάντηση είναι στο δικό μας χέρι, είναι στο χέρι των νέων ανθρώπων, είναι στον χέρι των εραστών της ανατροπής. Είναι στο χέρι κάθε ελεύθερου πολίτη που συλλογιέται πέρα και έξω από το κατεστημένο «σήμερα». Είναι στο χέρι κάθε νέου και νέας που θέλουν να ζήσουν για το δικαίωμα στην ίδια την ζωή, το δικαίωμα στην αξιοπρέπεια.
Και αυτή την απάντηση πρέπει σήμερα να την δώσουμε, εμείς και όχι οι επόμενοι, εμείς και όχι οι διπλανοί μας. Και η απάντηση αυτή πρέπει να είναι η απάντηση στην καθημερινή αναζήτηση κάθε πολίτη αυτής της χώρας, η απάντηση μας πρέπει να είναι ο νέος οδικός χάρτης για την Ελλάδα των πολιτών, για την Ευρώπη των λαών, για τον κόσμο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Σήμερα είναι η χρονική στιγμή μηδέν, ένας χρόνος μετά το μνημόνιο, στην Ελλάδα της υποαπασχόλησης, της ανεργίας, της ελαστικοποίησης των ζωών μας δεν μπορούμε απλά να περιμένουμε την ανατροπή του «καπιταλισμού», αλλά την δημιουργία του «νέου προοδευτισμού». Το μνημόνιο και η κρίση ήταν η ευκαιρία, όχι για την ανάκαμψη της οικονομίας, αλλά για την ανάκαμψη της αμφισβήτησης σε «ντιρεκτίβες» και συνταγές αποτυχίας. Ήταν η ευκαιρία για την παγκόσμια αμφισβήτηση των αγορών και των πολιτικών τους.

Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν είναι η πολιτική που ο λαός ενέκρινε συντριπτικά τον Οκτώβρη του 2009. Δεν είναι η πολιτική που συνάδει με την ιστορική διαδρομή και πολιτική ταυτότητα της Δημοκρατικής παράταξης. Είναι μια πολιτική που έρχεται σε σύγκρουσή όχι με τις αγορές, αλλά με τις ανάγκες των μη προνομιούχων, μια πολιτική που τους τελευταίους μήνες «θεοποίησε» τους αριθμούς και ξέχασε τους ανθρώπους.
Η λύση στο πρόβλημα της χώρας δεν είναι ο υπέρογκος δανεισμός, χωρίς ταυτόχρονη ανάπτυξη. Η λύση της χώρας δεν είναι η εκποίηση του Δημόσιου πλούτου, αλλά η αξιοποίηση του με τους καλύτερους όρους για την Κοινωνία. Η λύση είναι η στροφή προς ένα άλλο μοντέλο οικονομίας και ανάπτυξης που θέτει τον άνθρωπο και το περιβάλλον στην αιχμή του δόρατος. Η λύση όμως δεν είναι και η «μνημονιοποίηση» της πολιτικής που προωθούν ατυχώς οι δυνάμεις της «άλλης αριστεράς», ένας δρόμος ανέξοδης κριτικής που βυθίζει ακόμα περισσότερο την χώρα στην ανασφάλεια.
Ίσως για πρώτη φορά στα χρόνια της μεταπολίτευσης, αμφισβητείτε με τον εντονότερο τρόπο η ίδια η Δημοκρατία και η λειτουργία των θεσμών της. Αμφισβητείται η λαϊκή κυριαρχία και η εθνική μας ανεξαρτησία, με δανειακές συμβάσεις «κατοχικού τύπου».
Αλλά αμφισβητείται και η δική μας δυνατότητα να αντιδράσουμε με αποτελεσματικό τρόπο απέναντι στην σημερινή κατάσταση. Φωνές δεξιά και αριστερά, ξεπερασμένα συνθήματα, αδύναμα σωματεία και σύλλογοι, αντίλαλοι του παρελθόντος σε μια εποχή με άλλες ανάγκες.
Η δική μας ευθύνη είναι να δηλώσουμε παρόν στο κάλεσμα για ανατροπή τόσο αντιλήψεων, όσο και πρακτικών που απαξιώνουν την δημοκρατία και την φωνή του λαού, του εργαζόμενου, του φοιτητή του νέου. Η δική μας ευθύνη δεν είναι απλά η τυπική συμμετοχή σε μια πορεία ή μια διαδήλωση, αλλά η ανάληψη ατομικής και συλλογικής πρωτοβουλίας για ανασυγκρότηση των δημοκρατικών θεσμών σε κάθε επίπεδο. Μόνο μέσα από την Δημοκρατία μπορούμε να βγούμε νικητές. Το πρόβλημα μας δεν είναι οι Θεσμοί, αλλά η εκποίηση τους από τους εκάστοτε «τιμητές» τους.

11 Μάη δίνουμε το πρώτο ραντεβού στην Πανελλαδική Κινητοποίηση των Εργαζομένων
Δίνουμε χρώμα στα δικά μας όνειρα
Κάνουμε την Ανάγκη μας ελπίδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου